O urządzaniu wspólnego pokoju
Może być wiele powodów, dla których wspólny pokój w waszym domu może być najlepszym rozwiązaniem. Może lepiej mieć jeden pokój zabaw i jedną sypialnię. Może wspólny pokój jest koniecznością z powodu braku miejsca. Może dzieci i tak nie chcą spać w osobnych pokojach, albo może wspólny pokój to możliwość nauczenia dzieci kilku dobrych umiejętności.
Wspólny pokój może być zarówno wyzwaniem, darem, jak i oczywistością. Niezależnie od tego, jak wasze dzieci czują się z mieszkaniem w tym samym pokoju, ważne jest, aby pomyśleć o tym, jak go urządzicie, tak aby było miejsce na zabawę, naukę i sen, zarówno razem, jak i osobno. Poniżej zebraliśmy kilka przemyśleń i pomysłów, które mogą być przydatne, jeśli stoicie przed decyzją o umieszczeniu dwojga dzieci w jednym pokoju lub rozważacie taką możliwość.
Raz dwa czy dwa razy jeden?
Pierwsze, na co powinniście zwrócić uwagę, to to, że pokój powinien być urządzony w zależności od tego, kto ma w nim mieszkać. Czy to dwie towarzyskie osoby, czy introwertyczny geek technologiczny i ekstrawertyczny poszukiwacz przygód? Pokój powinien pomieścić dwie – może różne – osobowości.
Powinniście przyjrzeć się swoim dzieciom oraz ich indywidualnym i wspólnym potrzebom i urządzić wspólny pokój zgodnie z tym. Jeśli jedno z waszych dzieci na przykład woli spędzać czas w salonie, podział przestrzeni nie musi być koniecznie równy, pod warunkiem, że będzie sprawiedliwy. Jeśli zdecydujecie, że Sofie zajmuje więcej miejsca niż Karla, powinniście najpierw porozmawiać z dziećmi na ten temat, jeśli są wystarczająco duże. W przeciwnym razie może to prowadzić do konfliktów w pokoju, w którym dzieci i tak spędzają dużo czasu razem.
Jeśli jedno dziecko woli spędzać czas na tablecie, a drugie uwielbia rozkładać swoje klocki Lego po całej podłodze, może się zdarzyć, że pokój powinien być podzielony w proporcji 20/80 lub 30/70.
Jeśli to dwoje dzieci, które oboje uwielbiają się przebierać i spędzać czas razem, możecie rozważyć wspólną szafę. Połączenie mola książkowego i geek'a technologicznego może skutkować podziałem 50/50 z kącikami do relaksu dla obu. A w przypadku dwóch towarzyskich budowniczych stacji kosmicznych sprawa może dotyczyć wspólnego stołu, przy którym można razem odkrywać tajemnice wszechświata. Krótko mówiąc, powinniście przyjrzeć się swoim dzieciom oraz ich indywidualnym i wspólnym potrzebom i urządzić wspólny pokój zgodnie z tym.
Przestrzeń musi pasować
Przestrzeń zawsze będzie tematem, gdy dwoje ludzi ma dzielić jeden pokój. Dzieci spędzają znacznie więcej czasu w swoim pokoju niż dorośli w innych pomieszczeniach w domu. Jednocześnie pokój dziecięcy musi pomieścić wszystko, od odrabiania lekcji, przez czas zabawy, po czas snu i relaksu.
Kiedy urządzacie wspólny pokój, musi być miejsce na wszystkie aktywności – podwójnie! Żadne dziecko nie jest całkowicie takie samo, więc być może będziecie musieli zadbać o to, aby można było zarówno bawić się, jak i uczyć na dwa różne sposoby. Wiele osób osiąga jednak dobre wyniki, tworząc wspólne „stacje” w pomieszczeniu. Na przykład duże biurko, przy którym dzieci mogą siedzieć obok siebie z kredką lub gumką w ręku.
Zanim w ogóle zaczniecie, planowanie pomieszczenia jest dość ważnym elementem. Spróbujcie uzyskać przegląd potrzeb, które należy zaspokoić, oraz jak pomieszczenie powinno być urządzone, aby uzyskać rezultaty, które zarówno zbliżają dzieci, jak i dają przestrzeń. Prosty sposób, aby uzyskać więcej miejsca, to przyznanie dzieciom największego pokoju jako wspólnego.
Jak już wcześniej wspomniano, dorośli i tak najczęściej korzystają z sypialni do spania, a to oczywiste, że łatwiej jest wcisnąć dwie osoby i ich zabawki na 20 m² niż na 10 m².
Wiele osób mieszkających w domach bierze największy pokój na sypialnię rodziców. Szczególnie jeśli jest w związku z toaletą. To luksus. Ale pomyślcie, co by było, gdybyście dali dzieciom największy pokój do dzielenia. Wtedy być może mielibyście mniej zabawek dziecięcych w salonach
- Sine Grenaa, matka dwójki
Efektywne meble
Jeśli przestrzeń jest czymś, nad czym trzeba się zastanowić, najlepiej urządzić efektywnie i wykorzystać wszystkie metry sześcienne pomieszczenia. Efektywne urządzanie może polegać na używaniu mebli wielofunkcyjnych, które na przykład są zarówno ławką, jak i meblem do przechowywania. Może to również być urządzanie z meblami, które można złożyć lub schować jeden pod drugim, aby stworzyć przestrzeń na podłodze, gdy jest to potrzebne.
Łóżka również mogą być efektywne, co jest praktyczne, gdy trzeba mieć ich 2. Można to zrobić z półwysokimi, wysokimi lub łóżkami piętrowymi, gdzie jest miejsce pod górnym łóżkiem na zabawę lub dla rodzeństwa. Możecie również spojrzeć na łóżka juniorskie, które mają wymiary, takie jak 70x160 cm mogą dać więcej przestrzeni na podłodze niż standardowe łóżko.
Łóżka juniorskie mogą również występować jako łóżka piętrowe różnego rodzaju. Efektywne urządzanie dotyczy również przechowywania w górze. Półki, regały i dzielniki pomieszczeń są dobre do wykorzystania górnych metrów sześciennych do niezbędnego przechowywania zabawek.
Co jest moje, twoje i nasze?
W pokoju dzielonym czasami dobrze jest wyjaśnić, co należy do kogo. Może szybko dojść do krzyków i wrzasków, jeśli oboje dzieci poczują się właścicielami tej samej figurki akcji. Wyraźny podział pomaga twoim dzieciom dzielić się. Jeśli na przykład podzielicie pojemniki na zabawki dzieci według ulubionych kolorów dzieci, będzie znacznie łatwiej wiedzieć, kto ma pierwszeństwo do czego, zarówno dla was, jak i dla dzieci.
To dotyczy zarówno zabawek dzieci, ale można to również zrobić w samym pokoju. Możecie urządzić pokój tak, aby dzieci wiedziały, że kącik to przytulne miejsce Emmy, a stół pod oknem to plac budowy Williama. W ten sposób dzieci mają również swoją własną przestrzeń w pokoju, gdzie mogą być, jeśli wolą bawić się same.
Jeśli nie ma problemów z przestrzenią, ale zamiast tego brakuje ścian, dzielnik w postaci regału lub szafy może zapewnić wyraźny podział pokoju. Kiedy dzieci niemal mieszkają w swoich pokojach, łatwiej jest trzymać rzeczy młodszego brata z dala od rzeczy starszej siostry.
To również dobry pomysł, jeśli urządzicie miejsce w pokoju dzielonym, które będzie skierowane na bycie towarzyskim. Wtedy dzieci będą miały możliwość, aby się tam udać, kiedy będą chciały porozmawiać lub rysować razem. Możecie to zrobić na przykład z stołem na środku pokoju, strefą w neutralnych kolorach lub wspólnym biurkiem do pisania i rysowania. Wspólne zainteresowania dzieci mogą być waszą inspiracją do tej przestrzeni.
Konflikty nie są unikane tylko przez dobre urządzenie. Będą się pojawiały niezależnie od aranżacji. Na przykład, gdy jedno z dzieci ma kolegę na odwiedziny. Lub jeśli nie ma jasnego podziału na twoje i moje. Ale jeśli można urządzić kąciki dla każdego dziecka jako ich azyl, to myślę, że można zajść daleko.
- Sine Grenaa, matka 2
Różnica wieku, ale nie w pokoju
Czasami różnica wieku może być wyzwaniem, ale nie musi. Wiele osób uważa, że głównie są dwa czynniki, które mają znaczenie: jak blisko dzieci są do wieku nastoletniego oraz ile lat jest między dziećmi. Młodsze dzieci często łatwiej dzielą pokój, ponieważ jeszcze nie osiągnęły wieku, w którym stają się dojrzałe płciowo i dlatego mają większe potrzeby w zakresie niezależności. Im starsze dzieci, tym większe wyzwanie, aby to działało.
Również w kontekście posiadania dwóch płci w tym samym pokoju wiek dzieci ma coraz większe znaczenie, im starsze są dzieci. Zasada ogólna mówi, że dopóki dzieci nie osiągną wieku 8-10 lat, nie wydaje się, aby miało to dużą różnicę, czy to są dwie tej samej płci, czy dwóch różnych płci, które mieszkają w pokoju.
„Mówiłbym, że dzieci z różnicą wieku do 3-5 lat mogą mieć dobre lata w pokoju dzielonym. Ale prawdopodobnie nie umieściłbym 4-latka z 10-latkiem” - Sine Grenaa, matka 2
(Wspólny) pokój
Posiadanie wspólnego pokoju to nie tylko szereg wyzwań i zmagań. Z pewnością jest wiele dobrego w tym, że ma się brata lub siostrę na wyciągnięcie ręki. Przede wszystkim, duży pokój może wydawać się jeszcze większy, gdy jest się trochę mniejszym, a szczególnie młodsze dzieci mogą znaleźć dużą pociechę w tym, że ich rodzeństwo śpi w tym samym pokoju.
Dzieci mogą również z odrobiną praktyki nauczyć się spać, nawet gdy inni się poruszają lub zapalają światło w pokoju, co jest praktyczne później w życiu. Ponadto, prawie zawsze jest towarzysz do zabawy tuż obok. Dzięki wspólnemu pokojowi, wasze dzieci zyskują również dużą przewagę w nauce kompromisów i dzielenia się swoimi rzeczami. Kiedy dzieli się pokój, konieczne jest również umiejętność dzielenia się rzeczami i nauka, że nie zawsze można mieć wszystko po swojej myśli.
„To pomaga wzmocnić więź między rodzeństwem, uczą się dobrze dzielić zabawkami, a może stają się jeszcze lepsze w zabawie razem” - Sine Grenaa, matka 2
„Idź stąd, Jonas!”
Dzieci mogą mieć przynajmniej tyle samo potrzeby prywatności co dorośli, a w wspólnym pokoju często jest nieco mniej do podziału. Ale wciąż jest to możliwe do zapewnienia. Oprócz wspomnianego jasnego podziału pokoju, zasłona przed łóżkiem lub pod wysokim lub półwysokim łóżkiem może dać twojemu dziecku chwilę wytchnienia od irytującego młodszego brata.
Mają każda baldachim nad swoim łóżkiem, bo wieczorem, gdy już nie chcą się ze sobą bawić, mogą po prostu zasłonić swój baldachim i mają swoje małe osobne miejsce.
- Annemette Voss, matka 3
Niestety, aranżacja nie rozwiąże wszystkich problemów i konfliktów, dlatego czasami może być konieczne postawienie drzwi między dziećmi. Wtedy młodszy brat może pobawić się w salonie, aby starsza siostra mogła mieć spokój, by poczytać swoją książkę w pokoju.
Konflikty mogą jednak być zdrowe i są naturalną częścią bycia rodzeństwem. Kiedy wasze dzieci mają wspólny pokój, musicie je rozwiązywać. To z kolei może dać dzieciom dobre doświadczenie w rozumieniu potrzeb innych i naukę szanowania rzeczy i prywatności innych. Wielu dorosłych jest tego świadomych, ale potrzeba prywatności różni się w zależności od osoby, a im szybciej się tego nauczysz, tym łatwiej będzie być towarzyskim w relacjach z różnymi typami dzieci i dorosłych.
Nasze 5 najlepszych rad dotyczących wspólnego pokoju
- Pomyślcie o osobistych potrzebach dzieci podczas urządzania. Często nie ma miejsca na zbędne meble.
- Stwórzcie w pokoju przestrzenie, w których dzieci mogą być sobą, ale także miejsca, gdzie mogą być razem.
- Jasny podział zabawek, a może i pokoju, zmniejsza nieporozumienia dotyczące własności.
- Zdecydujcie, czy dzieci mogą być zwolnione z obowiązku przechowywania np. swoich ubrań lub zabawek w pokoju.
- Wypróbujcie wspólny pokój przez pewien czas, nawet jeśli nie jest to konieczne. Może okazać się to darem.
